Niemands verjaardag – Toon Tellegen – Tip van Heleen

“Beste dieren, in tegenstelling tot wat jullie misschien denken: ik ben morgen niet jarig.” (blz. 73)

Verjaardagen, daar kun je een boek vol verhalen mee volschrijven, heeft Toon Tellegen laten zien. De dieren hebben precies bedacht wat ze verwachten van hun verjaardag. Toch loopt het nog wel eens anders. Wat doe je als wéér een muts krijgt, als je niet van omhelzingen houdt of als je de tel bent kwijtgeraakt?

Hoe vier je je verjaardag als het eigenlijk teveel van je vraagt en je daarom blijft twijfelen over of je wel of geen gasten uitnodigt? Hoe maak je je entree op een feest als je onzeker bent over je uiterlijk? Welke plannen maak je voor je volgende verjaardag als je gasten dit jaar je huis bijna afgebroken hebben? Ieder verhaaltje, in mijn herinnering waren de dierenverhalen trouwens meestal net iets langer, wordt een eigen wereldje geschetst waarin een verjaardagsvraagstuk wordt behandeld. Je hoeft geen eekhoorn te zijn om het verhaal te eindigen met een glimlach, een zucht of een frons.

Achterin het boek, in de inhoudsopgave, wordt de lijst met hoofdpersonen opgevoerd. Niemand staat gelukkig ook in de lijst. Je moet tenslotte niet iemand vergeten. Ik heb me wel eens voorgenomen om de dierenverhalen van Toon Tellegen per karakter te lezen. Er zijn ondertussen zoveel verhalen, dat dat wel even een projectje is waar ik wat verjaardagen voor af zou moeten zeggen. Ik denk dat het een hernieuwde liefde voor verschillende karakters zou opleveren. Voorlopig ben ik dol op muis, die houdt van toespraken.

Niemands verjaardag is de nieuwe bundel met dieren- of misschien toch mensen- verhalen van Toon Tellegen. Misschien heb ik iets meer somberheid en absurdisme ervaren dan ik me van eerdere bundels kan herinneren. Toch heb ik weer genoten van het filosofische, het onafwendbare en de lichtheid waarmee een zware kwestie soms beëindigd wordt. Ik ben gelijk opnieuw geïnspireerd om dierenverhalen in mijn lessen te gebruiken.

“Tot morgen, als jullie mij tenminste niet geloven, De relmuis” (blz. 74)

Dit delen:

Gerelateerd

Een reactie plaatsen Reactie annuleren