De wonderverteller – Lida Dijkstra – Tip van Janneke

M’n laatste leestip van dit kalenderjaar is meteen een hele speciale. Het is pas net verschenen en wordt nu al in vele eindejaarslijstjes opgenomen voor jong én oud. Het is ook al genoemd in de lijst met beste boeken van 2024 van de Volkskrant. De wonderverteller van Lida Dijkstra is een nieuwsgierigmakend historisch boek over de reizen van Marco Polo. Voorzien van wervelende illustraties van kinderboekillustrator Djenné Fila.

Het speelt zich af in het jaar 1298 in Genua, waar Marco Polo gevangen zit. Hij geniet veel privileges en mag veel bezoek ontvangen om zijn verhalen te vertellen, maar eigenlijk is hij het vertellen moe. Het weesmeisje Topina is werkzaam in de gevangenis en komt op het idee om Marco in contact te brengen met een andere gevangene, een schrijver. In het geheim brengt ze Marco en de schrijver regelmatig bij elkaar en voorziet hun van de benodigdheden om Marco’s verhalen vast te kunnen leggen.

In De Wonderverteller worden meerdere verhaallijnen met elkaar vervlochten, voorzien van levendige karakters. Allereerst zijn er natuurlijk de rijke reisverhalen van de markante man die Marco Polo moet zijn geweest. Ze zijn de rode draad van het boek, maar toch is de relatie met de lezer vooral voelbaar in de tweede verhaallijn. Zonder meer is het de persoonlijke groei van Topina die de lezer het meest raakt. De wereld die via Marco’s verhalen voor Topina opengaat verrijken haar wereldbeeld en geven haar de kracht om zelf ook op onderzoek uit te gaan, ook al is dat in het begin nog maar klein. Gewoon in haar eigen stad, binnen haar eigen bereik. Je zou zelfs nog een derde lijn kunnen benoemen, want -zoals dat Djenné Fila eigen is- vertellen ook de illustraties hun eigen verhaal en ondersteunen daarmee niet alleen de tekst maar voegen ook echt iets extra’s toe.

Hoewel ik -en vele andere volwassen kinderboekliefhebbers met mij- het boek er prachtig uit vind zien, reageren de tieners in mijn klas niet meteen enthousiast. Door de uitzonderlijk ruime bladspiegel en de toelichtende kaders denken ze dat het een informatief- of een lesboek betreft. De tekeningen vinden ze er in de eerste plaats erg verantwoord uitzien. Niet per se onaantrekkelijk, maar wel iets wat ze zelf niet zouden uitzoeken. ‘Ik denk dat mijn oma dit voor mij zou kopen,’ zegt een leerling. ‘Waarom?,’ vraag ik. ‘Omdat ze van kwaliteit houdt en het is een beetje ouderwets.’ Ik kan ze niet helemaal ongelijk geven. Ik sla zelf onmiddellijk aan op deze illustraties omdat ze me doen denken aan kinderboeken -in het bijzonder kinderbijbels- uit mijn eigen jeugd. Het heeft iets weg van de wereldse stijl die in de jaren 80 en begin jaren 90 werd gebruikt. Toch snap ik ook wel dat tieners even op weg geholpen moeten worden. Wat overigens na het voorlezen van een fragment meteen lukt.

Verhalen doen ertoe, dat bewijst Lida Dijkstra met haar wonderverteller. Ze kunnen inspireren, inzichten geven en daadkracht opleveren, zoals bij Topina. Marco, Topina en schrijver Rustichello discussiëren tussen de reisverslagen door over de vorm waarin Marco’s verhalen gegoten moeten worden. Mag je iets aandikken om het verhaal meer betekenis te geven? Mag je iets smeuïg vertellen om ervoor te zorgen dat de lezer door wil blijven lezen? In een jaar waarin er veel actie is gevoerd vanwege de voorgestelde ophoging van de btw op boeken is het extra van belang dat de waarde van verhalen wordt benadrukt. De wonderverteller is een eerbetoon aan het vertellen en opschrijven van die verhalen.

Dit delen:

Gerelateerd

Een reactie plaatsen Reactie annuleren