Pestbloemen – Mats Strandberg – Tip van Janneke

Wanneer Edward van de Vendel een boek aanraadt is dat voor mij meestal al reden genoeg om het te willen lezen. Inmiddels is Edward afgelopen jaar zelf een uitgeverij gestart onder de naam Blauw Gras en Pestbloemen is één van de eerste titels die bij hen verschijnt. Een duister boek over een periode waarin de pest, een gruwelijke ziekte, heel veel slachtoffers eist.

We volgen Magdalena, die samen met haar kleine zusje naar het kasteel van haar kille tante wordt gestuurd nadat haar moeder is overleden aan de pest. Het besmettingsgevaar is in de stad Stockholm te groot en op het kasteel zullen ze een stuk veiliger zijn. De meiden komen uit een warm en vrijzinnig gezin en hun vader drukt hen op het hart om zich bij hun gelovige tante dankbaar en gehoorzaam te gedragen. Maar dat blijkt niet mee te vallen wanneer ze meteen bij aankomst al worden opgesloten in een sombere kamer en overdag hard moeten meewerken in de huishouding. Hun neefje zou ook in het naargeestige kasteel moeten wonen, maar vanwege zijn gezondheidsproblemen krijgen ze hem niet te zien. Magdalena vermoedt dat er iets anders aan de hand is en gaat door eenzaamheid gedreven steeds roekelozer op zoek naar het enig denkbare gezelschap.

De angst en de onwetendheid over de verspreiding van de pest doet denken aan de eerste maanden van de coronapandemie. Dat is dan ook de tijd waarin schrijver Mats Sandberg dit verhaal schreef. Ik raad het boek aan kinderen van rond de 12 jaar oud aan, een groep die een aanzienlijk deel van hun basisschooltijd met de consequenties van die pandemie te maken heeft gehad. De emoties van frustratie en onbegrip bij Magdalena’s jongere zusje zullen voor hen wellicht nog herkenbaar aanvoelen. Tegelijkertijd zullen ze zichzelf nu herkennen in Magdalena, die al oud genoeg is om te reflecteren op de situatie en haar vraagtekens heeft bij de aanpak van haar onvriendelijke tante.

Pestbloemen is een griezelig boek vol tegenstellingen en genuanceerde karakters waarin die uitersten samenkomen: goed en fout, warm en kil, streng en toegeeflijk, mild en meedogenloos, aards en bovennatuurlijk. De gigantische plottwist richting het einde levert glanzende oogjes op bij de leerlingen die het al van me hebben geleend. Wie het boek eenmaal heeft opengeslagen wil meteen door blijven lezen om te weten hoe het afloopt.

Tot slot ziet het boek er ontzettend aantrekkelijk uit. Het heeft een handzaam formaat en de subtiele opdruk van zilverfolie zie je eigenlijk alleen goed als je het boek in het licht heen en weer beweegt. Je krijgt meteen het gevoel dat er een geheimzinnig verhaal schuil moet gaan achter de drie dreigende pestmaskers. Ook in het boek zijn hoofdstukken zo nu en dan van sinistere illustraties voorzien, die het verhaal veel kracht bij zetten. Ik juich illustraties in jeugdboeken altijd ontzettend toe. Toch komt het niet vaak voor, omdat het als te kinderachtig wordt gezien. Zonde! De illustraties in Pestbloemen zijn alles behalve kinderachtig. De scherpe zwart-wit-tekeningen zijn geen letterlijke weergave van de tekst, maar geven een onheilspellende draai aan het verhaal. Illustraties zoals deze kunnen helpen om verbeeldingskracht te prikkelen bij de lezer, bij jongeren in het bijzonder. De tekeningen van Elin Sandstöm dragen zonder meer bij aan het gothic gevoel dat dit spannende boek achterlaat.

Wil je meer weten over hoe dit boek tot stand is gekomen? Op de website van uitgeverij Blauw Gras staat een leuk interview met schrijver Mats Sandberg, klik hier om het te lezen.

Dit delen:

Gerelateerd

Een reactie plaatsen Reactie annuleren