
Lieve Heleen,
Volgende week maandag ga ik naar de Midnight Release Party in de Utrechtse boekhandel Broese, waar rond middernacht de verkoop van het nieuwste deel in de Hongerspelen-boekenreeks van start gaat: Dageraad boven de boete. Leerlingen uit de derdeklas blijken ook te gaan en n.a.v. ons gezamenlijk enthousiasme appt een aantal klasgenoten hun ouders met de vraag of ze er ook naartoe mogen. Eén van de ouders biedt zelfs aan om ze met de auto heen en weer te rijden vanuit Zeist, want: ‘Voor een boekenfeest maak ik natuurlijk tijd. Zoiets stimuleer ik graag.’ Mooi zo.
Eens in de zoveel tijd komt er een boekenserie voorbij waar een ware fancultuur omheen ontstaat. Het zijn verrassend vaak fantasyverhalen. Een totaal andere wereld waar je in op kunt gaan door de leefstijl, taal, gewoontes en kleding op te slurpen en te imiteren. De Hongerspelen is er zo eentje. Een genadeloos verhaal dat is geïnspireerd op de Griekse mythe over Theseus en Ariadne, waarin Athene wordt opgedragen om iedere negen jaar jongens en meisjes aan te leveren die in een labyrint op Kreta worden gegooid, om daar te worden verslonden door een Minotaurus. Zogenaamd om een verwoestende oorlog te voorkomen, maar eigenlijk is het een straf voor de inwoners van Athene. Schrijfster Suzanne Collins nam dit principe in haar nietsontziende serie The Hunger Games over. Wie voor problemen zorgt krijgt een ergere straf dan de dood, namelijk: de dood van hun kinderen. Na een opstand in het fictieve land Panem worden voor straf de jaarlijkse Hongerspelen georganiseerd, waar uit elk district twee kinderen moeten worden gekozen. Ze vechten tot de dood of hun eenzame overwinning.
Ook andere fantasyseries viel de eer van zo’n bloeiende fancultuur ten deel, zoals Lord of the rings, Harry Potter en Nevermoor. Ik vertel de klas over de laatste keer dat ik naar een midnight release ging. Ik zat nog op de basisschool en had net een look-a-like wedstrijd gewonnen in de bibliotheek. Als officiële ‘look-a-like Hermelien van Leeuwarden’ bezocht ik het nachtelijke Harry Potter-feest rondom de verkoop van HP en de Vuurbeker. Ik droeg mijn Zweinsteinmantel -door mijn moeder genaaid van verduisteringsgordijn- met verve en heb zelfs hier en daar een Hermelien handtekening uitgedeeld.
Na afloop van de les blijven de Hongerspelenfans nog even hangen: ‘Oh mijn god, je gaat volgende week toch niet verkleed?’ ‘Tuurlijk wel,’ zeg ik. ‘Ik ga als Effie Trinket. Ik heb m’n pruik al gepoederd, die ligt klaar.’ Effie is een personage uit de Hongerspelen die met haar pruik en make-up niet onderdoet voor een edelvrouw aan het Franse hof van de Zonnekoning. ‘Dat meeeeen je niet!’ De leerlingen aan m’n bureau lachen en kijken me ongelovig aan. ‘Sterker nog,’ ga ik onverstoorbaar verder, ‘ik denk dat ik wat eerder kom en bij de ingang ga staan, zodat ik alle Jordaneze leerlingen theatraal kan begroeten. En dan zwaai ik de rest van de avond steeds even naar je, als je mijn richting uitkijkt. Ik vind het zo leuk dat je ook komt.’ Ik grijns. Ik krijg een oogrol. ‘Echt nice dat je komt, Janneke. Maar spreek me alsjeblieft niet aan als je verkleed gaat als Effie.’
Ze lopen hoofdschuddend m’n lokaal uit, bij de uitgang hoor ik ze nog lachen: ‘Haha, zo gênant. Dat kan ze niet echt menen.’ Oke, ik was het niet echt van plan, maar overweeg nu toch om een outfit te regelen.
Liefs!
Janneke
Wil je ook naar een midnight release van Dageraad boven de boete? Kijk even op de website van uitgeverij Best of YA voor een feest bij jou in de buurt.

*Afbeeldingen: Effie Trinket uit de film Hunger Games, de aankondiging van de Midnight Release Party
