‘PS. Zwarte jongens hebben ook recht op liefdesverhalen,’ schrijft Jason onderaan zijn dankwoord aan het einde van zijn nieuwste boek vierentwintig seconden vanaf nu. Een ontroerende mededeling waar een pijnlijke waarheid achter schuilgaat, want zulke jeugdboeken worden niet veel geschreven. Jason schrijft de boeken die hij zelf als zwarte scholier heeft gemist. Liefdevolle en passionele verhalen, over het tienerleven van alledag. Een verhaal waar hij zichzelf in had kunnen en willen herkennen op die leeftijd. – Janneke Leerink
