Lieve lezers!
Gelukkig nieuwjaar! Een jaar geleden zijn we met deze blog gestart en we gaan dit schooljaar door met het delen van boekentips en columns. Ter ere van ons 1-jarig bestaan geven we antwoord op een aantal veelgestelde vragen:
Maken jullie echt alles zelf mee of verzinnen jullie die verhalen?
Heleen: ‘Alles wat ik schrijf maak ik echt mee óf had ik echt mee kunnen maken. Soms maak ik de waarheid een beetje leuker om te lezen. Soms laat ik iets weg en soms geef ik het verhaal een nieuwe wending. Volgens mij hoef je niet altijd de exacte waarheid te schrijven om iets heel waars te vertellen.’
Janneke: ‘Ik maak alles wat ik schrijf écht mee. Soms combineer ik wel een aantal verschillende gebeurtenissen in één verhaal. Sommige situaties komen in meerdere klassen voor. Dat is dan ook meestal de reden waarom ik erover wil schrijven. Neem bijvoorbeeld de blog over het pimpampetten, daar stopte ik de leukste antwoorden in één verhaal. Dat spel speel ik namelijk met bijna al mijn klassen. Het voegt voor de lezer niet veel toe om te benoemen dat het verhaal zich in drie klassen afspeelde, daar wordt het alleen maar ingewikkeld van.’
Wat vinden jullie collega’s en leerlingen ervan dat jullie over hen schrijven?
Heleen: ‘Ik noem eigenlijk nooit namen, zodat er maar heel weinig mensen weten wie er aan de basis van het verhaal staan. Dat maakt het makkelijker om over mensen te schrijven, terwijl je je eigen waarheid gebruikt. Soms herkent iemand zichzelf of een ander. De meeste mensen voelen zich dan gevleid, of vinden het grappig. Ik heb ook een keer gehad dat iemand het heel confronterend vond om over haar eigen situatie te lezen. Toen was ik blij dat ik geen nare dingen geschreven had en dat ik haar naam natuurlijk niet genoemd had.
Janneke: ‘Zolang verhalen leuk of grappig voor iemand uitpakken verander ik niet veel. Hoewel ik geen namen noem herkennen leerlingen of collega’s zichzelf weleens en ik heb daar tot nu toe alleen maar positieve reacties over ontvangen. Ik zorg ervoor dat mensen niet herkend kunnen worden zodra ik denk dat diegene de beschreven situatie onprettig of gênant zou kunnen vinden. Daar probeer ik zo zorgvuldig mogelijk mee om te gaan.’
Hebben jullie alle boekentips echt zelf gelezen?
Heleen: ‘JA! Ik lees alle boeken waarover ik tip. Anders zou ik er toch geen tip over schrijven?! Het is wel eens voorgekomen dat ik een boek op het laatste moment nog wilde lezen en toen mijn dochter van en naar het theater moest brengen. Zij heeft me toen in de auto voorgelezen uit het boek waarover ik tipte, dat was heel gezellig en zo had ik het boek toch nog op tijd uit. Ik vind het fijn om boeken te lezen en die te kunnen aanraden aan de leerlingen die ik les geef én alle andere mensen die ons volgen. Je merkt het direct of iemand een boek echt gelezen heeft en ik denk dat ik betere adviezen kan geven als ik een beetje op de hoogte ben van welke boeken er verschenen zijn. Wat zo superleuk is dat soms schrijvers vragen of we hun boek willen lezen. Ze sturen dan ook wel eens een boek met hun handtekening op, die kunnen we dan weer weggeven.’
Janneke: ‘Jazeker, zelfs alle winacties zijn eerst door ons gelezen. Ik ben van mening dat je geen boeken moet aanraden of weggeven waar je niet van weet waar het over gaat. Zeker niet wanneer er gevoelige onderwerpen in een verhaal worden beschreven. Soms lees ik ook weleens een boek waar ik niet zo fan van ben. We kiezen ervoor om die boeken niet te delen in plaats van er een negatieve recensie over te schrijven. We willen met Hoe was het op school mensen inspireren met mooie boeken en niet demotiveren om te gaan lezen.’
Waarom doen jullie zoveel winacties?
Heleen: ‘Bij mij thuis staan de boeken al drie rijen dik in de kast, voor nóg meer boeken erbij moet ik wel een heel goede reden geven. Bovendien vind ik het heel belangrijk dat jongeren lezen. Als ik de kans krijg om ze daartoe aan te zetten, dan laat ik die kans niet schieten. Het is heel feestelijk om een boek te winnen en het is natuurlijk nóg feestelijker om een boek te winnen, en soms lukt dat, met een handtekening van de schrijver. De boeken die we weggeven vinden we meestal zelf leuk, dus een voorselectie is alvast gedaan! Janneke en ik hebben niet helemaal dezelfde smaak, maar we zijn het er meestal wel over eens of we een boek een goed boek vinden.’
Janneke: ‘Naast het feit dat ook mijn boekenkast veel te vol is om alle boeken zelf te kunnen en willen houden, vind ik het ook belangrijk om het plezier te kunnen delen van het hebben van een eigen boek. Een boek is wat mij betreft een waardevol bezit en dat geluk is lang niet alle jongeren in Nederland gegeven. Via onze winacties wordt dat voor álle jongeren die meedoen mogelijk. Waarom ik dat belangrijk vind? Een boek vertegenwoordigt een gevoelswereld of een fysieke wereld waar je even in kunt verdwalen. Waar je je aan kunt laven wanneer je daar behoefte aan hebt. Iedereen verdient permanent zo’n kleine escape in boekvorm in zijn of haar privé-omgeving.’
Waarom hebben jullie een nieuwe huisstijl?
Heleen: ‘Waarom heb jij een nieuwe broek, nieuwe pennen in je etui of een ander kapsel? Het nieuwe schooljaar begint, @hoewashetopschool bestaat een jaar, we hebben al meer dan 1250 volgers op Insta….. daarom!’
Janneke: ‘Het leek ons leuk om na een jaar weer met een frisse start te beginnen en een nieuwe huisstijl past daarbij. Daarnaast vinden we het op instagram een beetje jammer om de rechthoekige boekcovers zoveel geweld aan te doen, door ze in vierkante vorm te delen. Een praktische reden dus.’
Dankjewel voor het lezen van onze verhalen en veel liefs van ons,
Janneke & Heleen
Afbeelding: Magical Clouds
Hoe was het op school? 