Zo aan het eind van het jaar, als de dagen toch al kort zijn, geeft het weer een nadrukkelijke dimensie aan mijn dagen. Omdat het pas laat licht is en al vroeg donker, lijk je al uitgenodigd te worden meer naar de dingen dichtbij te kijken. De mist en het maar niet doorbreken van de zon versterken dat gevoel. – Heleen
Tag archief: afscheid
December – Heleen
Het is morgen 1 december, toch voelt het alsof gisteren oudejaarsavond was. Met een onbestemd gevoel stap ik over de restanten van het feestje en probeer ik scherp te stellen op wat het ‘nieuwe jaar’ gaat brengen. – Heleen
Verdrietig – Heleen
Een van mijn leerlingen komt elke dag met de bus naar school. Ze woont met haar moeder in een dorp, net iets verder van school dan handig en fijn is. Ze had gedacht met een vriendin in haar nieuwe klas te beginnen, maar die vriendin is aan het eind van de zomervakantie verhuisd. Als coach heb ik mijn best gedaan haar te koppelen aan een gezellige klasgenoot, maar ze heeft haar plek nog niet gevonden. – Heleen
Vissen – Heleen
Waar jouw vakantie net begonnen is, werken wij ons in het Noorden ons door de laatste loodjes heen. Vorige week hadden we een projectweek, die over afval ging. Ik mocht er met mijn coachgroep voor de laatste keer dit schooljaar op uit. We verzamelden afval en analyseerden dat. We bezochten gemeentewerkers die ons groen onderhouden en mochten in het riool kijken (en ruiken). – Heleen Zoethout
Neem nooit een beste vriend – Erna Sassen – Tip van Heleen
Joshua, zijn vrienden noemen hem Rembrandt, zit op het vmbo en kan fantastisch tekenen en schilderen. Dylan en Sergio zijn dominante types, direct en niet zachtzinnig in hun reacties. Lindsey is, in aanloop naar zijn examen in tekenen, Joshua’s muze. Ze daagt alle jongens uit en zegt pornoactrice te willen worden. Bij hém laat ze juist een andere kant zien. Joshua’s hoofd zit vol met verwarrende en tegenstrijdige gedachten. De coronalockdown, eenzaamheid en alle zorgen in het hoofd van deze gevoelige 17-jarige hádden kunnen zorgen voor een statische en misschien wat deprimerende roman voor jongeren. – Heleen Zoethout
