Lieve Janneke!
Na een week met een grammaticatoets, een leestaak én een les Nederlands op vrijdagmiddag heeft 2Basis wel wat leuks verdiend. Na “uitval” en “op je telefoon” wordt film kijken geopperd. Daar kan ik wel wat mee. Ik haal Koning van Katoren van de plank. Deze film is gebaseerd op het boek van Jan Terlouw en kun je handig in delen, per opdracht, bekijken. Ik zie allerlei mogelijkheden voor waardevolle fictielessen, dus ik ben nu al bijzonder tevreden over deze spontane koerswijziging.
Op mijn vraag wat fictie ook alweer is worden zuchtend wat antwoorden gemompeld en “toe nou maar, mevrouw!”. Het kan natuurlijk niet de bedoeling zijn dat ik opmerkingen maak (“dit is belangrijk”) bij het volkslied van Katoren en het vuurwerk dat afgestoken wordt na het overlijden van de oude koning. Na een minuut of twaalf valt me iets op in de film dat ik nog niet eerder had gezien; in het huis waar Stach opgroeit, hangt een foto van zijn overleden ouders. Charlie Chan Dagelet staat model voor Stachs moeder, die na zijn geboorte overleed. Charlie Chan is de zus van Mingus, die Stach speelt. De leerlingen beginnen onrustig te draaien als ik deze verrassing enthousiast met ze deel.
Veel verder dan de eerste twaalf minuten van de film komen we deze les niet. Iemand vraagt zich af waarom ik weet dat zij de zus van Stach is. Er wordt gesuggereerd dat ik ‘een crush’ heb op Stach en daarom álles van hem weet. Als ik ze wijs op de vermoedelijke leeftijd van deze jonge acteur zien ze nog wel andere mogelijkheden. De vader, ik heb een crush op de vader van Stach, of Mingus en Charlie Chan, zo zal het wel zijn. Ik ben de beroerdste niet en altijd bereid een bijdrage te leveren aan de culturele opvoeding van mijn leerlingen, dus we googelen wel even op ‘de vader van…’.
Ik weet niet of iemand mijn glimlach opvalt, ik hoef in ieder geval niets uit te leggen. Iemand heeft trots de nieuwe link ontdekt. “Oh, daarom moesten we vorige jaar kijken naar Mijn bijzonder rare week met Tess!” “Die pa van Stach (Hans Dagelet) is die enge man die troep van het strand verzamelt. “ “Ja en zijn vrouw was toen dood, dus dat komt voor u wel mooi uit!” “En hij woont op Terschelling en daar gaat u ook altijd naartoe, daarom natuurlijk.”
Ik zet het beeld terug op Koning van Katoren. Ik wil nog zeggen dat fictie realistisch kan zijn. Dat het lijkt of het echt gebeurd zou kunnen zijn, terwijl het toch verzonnen is.
Zien we elkaar in de herfstvakantie?
Liefs, Heleen
Afbeelding: Koning van Katoren, Kasander film BV/KRO (BFD film) 2012
Klik hier om meer te weten te komen over Koning van katoren of Mijn bijzonder rare week met Tess.
Hoe was het op school? 