“Al tienduizend jaar kijken mensen naar de nachthemel, op zoek naar richting. Hij schijnt zo helder dat hij het pad van een reiziger verlicht in de winternacht.”
Het prachtige omslag, gemaakt door Eveline Verburg, nodigde me uit Ivoren maan te lezen. Ivoren maan staat op de groslijst van de Jonge Jury, de groslijst is voor mij de bron van boeken die ik de komende tijd wil lezen en kinderboekwinkel De Toverlantaarn schuift me zo af en toe een leesexemplaar toe.
Arienne Bolt nam me, in haar eerste young-adult-roman, mee naar Zuid Afrika. Juno en Jan wisselden elkaar, als mijn gezelschap, af. Zij hadden elkaar in het vliegtuig al ontmoet en ik had gelijk al het vermoeden dat ze elkaar nog wel eens zouden tegenkomen. Hoe die ontmoeting er uit zou kunnen zien kon ik in dat vliegtuig nog niet voorspellen. Jan en Juno riepen in ieder geval voldoende spanning in elkaar op voor een zinderend weerzien.
“Hoe kun je iemand missen, terwijl diegene gewoon naast je zit?”
Een gedroomde reis naar Zuid Afrika was het voor zowel Jan als Juno niet. Jan werd door zijn vader naar de gamefarm van diens broer gestuurd, nadat hij thuis een dramatisch ongeluk had veroorzaakt. Juno ging naar haar oudere zus, die als beginnend dierenarts in een natuurreservaat werkte. Ook zij werd min of meer gestuurd om haar ouders wat ruimte samen te geven in de laatste levensfase van haar vader. De twee jongeren hadden niet alleen te kampen met de thuisfrustraties, die ze in hun reisbagage hadden meegenomen. De natuur, de omgangsvormen en lokale gewoontes confronteerden ze hard met de principes die ze zelf ontwikkeld dachten te hebben.
Ik waande me in Zuid Afrika, al ben ik er nooit geweest. Ik voelde het stof in mijn neus prikken, voelde het kleven van bloed aan de stof van kleding en rook de doordringende lucht van een rottend olifantenkadaver. De korte zinnen maken Ivoren maan makkelijk te lezen en de beschrijvingen, ook van grote vraagstukken, zijn eenvoudig. Juno is, met haar voortdurend wisselende stemmingen, een echte puber. Jan is duidelijk wat verder in zijn ontwikkeling, wat hem voor Juno waarschijnlijk extra aantrekkelijk maakt. De geadviseerde leeftijd van 15+ kan, denk ik, gerust met een paar jaar naar beneden gebracht worden.
“Ik ben een reiziger”
Ivoren maan heeft me geboeid met de mooie natuurbeschrijvingen, met principiële kwesties en met de ontwikkelingen in persoonlijke relaties. Een aantal ontmoetingen, zoals die met de oude dame in het vliegtuig had ik wel willen herbeleven en op een uitspraak als “Ik ben een reiziger” had ik nog wel door willen filosoferen. Het verhaal is voorspelbaar, maar met zulke intense problemen is dat misschien ook wel heel geruststellend.
Mijn leeftijdsadvies: 13+ | Uitgever: Lemniscaat | Auteur: Arienne Bolt | Illustrator: Eveline Verburg | Verschenen: 15 februari 2022 | Prijs: € 16,99 | Hier te bestellen
Op de website van Lemniscaat vind je een fragment en lessuggesties bij het boek. Klik hier om dit te bekijken.
Hoe was het op school? 