Goeiemorgen Heleen!
‘Waarom is het in zoveel sprookjes winter?’ vroeg een opmerkzame eersteklasser me een paar weken geleden tijdens zijn sprookjesonderzoek, een fictie-opdracht. Een goeie vraag. ‘Ja, waarom eigenlijk?’ vroeg ik de klas, ‘Wie heeft een goed antwoord op die vraag?’
‘Omdat ze in de winter bedacht zijn, natuurlijk.’ Mijn alleswetende boekenwurm heeft doorgaans op elk fictie-vraagstuk wel een antwoord. Of het nu om Griekse mythen, Marvel-helden of Donald Duck gaat. ‘Hoezo ‘natuurlijk’? Hoe weet jij nou weer wanneer het bedacht is?’ Heel goed, in gedachten geef ik de kritische vragensteller een pluim. Hij houdt zijn klasgenoot scherp. Ook nu stelt het antwoord trouwens niet teleur: ‘Omdat ze daar in de zomer geen tijd en zin voor hadden. In de winter konden ze niet op het land werken en zaten ze zich mega te vervelen. Het was ook snel donker en ze hadden geen tv, hè. Je moet wat. Dan vertel je een verhaal over iemand die het ook koud heeft.’
Bravo! Ik had het zelf niet beter kunnen uitleggen. Wat is het fijn om zoveel goeie vragenstellers én goeie antwoord-gevers in de klas te hebben. Als het donker en koud wordt hebben we behoefte aan verhalen. Aan lichtjes in de duisternis, een beetje magie, een beetje afzien en aan een hoopvolle afloop.
Overigens hebben we tegenwoordig wél tv. Ik kijk nu al uit naar een kerstvakantie lang films kijken en boeken lezen. Het mooiste is natuurlijk wanneer deze twee samen komen. Zoals bij de boekverfilming van het boek Lampje, welke als mini-serie zal worden uitgezonden in de eerste week van januari. Ook dat is een verhaal van licht in de duisternis en afzien. Dat hoort er in de kerstvakantie ook wel een beetje bij, vind ik. Als ik me niet vergis kwamen Kruimeltje, Minoes en de eerste Harry Potter-film ook in de winter uit. Ik zie mezelf meteen weer tussen m’n ouders, broer en zusje op de bank zitten. Buiten koud, binnen warm. Dankbaar te zijn voor wat je hebt, in vergelijking met Kruimeltje, Harry en Lampje al helemaal. Een kerstvakantie is niet compleet zonder een goeie film of serie met een Charles Dickens-achtige overlevingsvibe.
Ik besluit dat het zo tijdens het eerste uur, terwijl het buiten nog schemert, een goed moment is om even samen van een winterverhaal te genieten. Ik doe de lichten in het lokaal uit, zet een knapperend haardvuur aan op het digibord en lees De sneeuwkoning voor uit mijn nieuwe sprookjesboek met ijskoude sprookjes van over de hele wereld. Als het is afgelopen kijkt m’n altijd kletsende giegelmeisje op de voorste rij me tevreden aan: ‘Lekker even geen les. Kun je niet wat vaker voorlezen?’ ‘Dat is best een goed idee,’ antwoord ik, ‘Leuk hè, waar zo’n vraag ‘Waarom is het in sprookjes altijd winter?’ dan opeens toe kan leiden. Een lekker winterverhaal in de les!’
Ze gaat rechtop zitten en kijkt me enthousiast aan: ‘Zeker leuk! Ik heb ook zo’n vraag: ‘Waarom drinken ze in zoveel kerstfilms warme chocolademelk?’’
Ik moet hard lachen. Leuk geprobeerd. Maar dan gaan we toch écht verder met de les. Zónder chocolademelk.
Geniet van deze winterse zondag, Janneke
Nieuwsgierig geworden naar het schitterend geïllustreerde sprookjesboek met winterverhalen van over de hele wereld, geschreven door Dawn Casey? Klik hier om het te bestellen.
Meer informatie over de mini-serie Lampje is hier te vinden. Er zit ook een leuk lespakket bij voor groep 7 en 8. Ik vind het er ook geschikt uitzien voor een brugklas.
Hoe was het op school? 