No Exit – Maren Stoffels – Tip van Janneke

Thrillers en horror, veel tieners smullen ervan. Momenteel zijn het veelgelezen genres onder scholieren. Wie door de horrorbomen het moordbos niet meer ziet, kan misschien wat keuzehulp gebruiken. Persoonlijk ben ik erg gecharmeerd van het werk van Maren Stoffels. Eind april verscheen haar laatste thriller, No Exit, over een heropvoedingskamp voor pesters op een cruiseschip. De deelnemers krijgen bij aankomst een welkomstwoord te lezen: ‘Welkom bij No Exit. De plek voor jou, zodat anderen veilig zijn.’

Vesper stapt aan boord van een cruiseschip in de veronderstelling een paar dagen tot rust te kunnen komen en leuke dingen te doen. Samen met 49 andere kinderen komt ze er al snel achter dat ze niet naar een relaxt zomerkamp is gestuurd, maar naar een heropvoedingskamp. Het blijkt een kamp voor 50 pesters te zijn. Hun ouders zijn wanhopig en grijpen dit kamp aan als laatste strohalm. Of zoals de kapitein van het schip uitlegt: ‘Onderzoek wijst uit dat dit de effectiefste methode is om pesters met hun pestgedrag te laten stoppen.’

Hoe ze dat bereiken? Met een oog om oog, tand om tand-beleid. Zo cru als het klinkt, zo cru is het ook. Gedurende het hele kamp ondergaan de pesters als groep de streken die ze zelf hebben uitgehaald. Ze worden mishandeld en tegen elkaar uitgespeeld. En als daar perongeluk een pester bij om het leven komt? Dat maakt niet uit. Niemand zal een pester missen.

Je leert Vesper en haar nieuwe vrienden, Jonah en Gwen, kennen. Ieder met een eigen verhaal. Gwen beweert onschuldig aan boord te zijn, Jonah gaat erg ver om anderen te laten lachen en Vesper zelf heeft last van een rode waas sinds haar moeder is overleden. Gelukkig hebben ze elkaar, want ‘in een gevangenis, overleef je het niet alleen’. Hoewel ze erge dingen hebben gedaan, voel je je al snel begaan met het stel. Niemand wordt expres een pester, toch?

Wat precies de moraal van dit verhaal is, is me eerlijk gezegd niet helemaal duidelijk. Het is in ieder geval een spannend boek, dat je over een aantal interessante vraagstukken rondom pesten laat nadenken. Het roept discussie op. En het voeren van die discussie is misschien wel juist de oplossing tegen pesten. Blijf erover praten en probeer het te begrijpen zodat je het kunt voorkomen.

De toegankelijke schrijfstijl van Maren levert haar een breed lezerspubliek op. De zinnen zijn niet lang, het taalgebruik is niet ingewikkeld en de bladspiegel is ruim en overzichtelijk opgezet (wat bijvoorbeeld prettig is voor dyslecten). Het is al vroeg interessant voor jonge lezers (groep 8 en brugklas) die toe zijn aan een bloedstollend verhaal. Maar het is ook geschikt voor oudere (aarzelende) lezers. Het is prettig om op dit leesniveau eens een écht spannend boek te hebben, waarin ook 13+ers zich niet te veel betutteld voelen.

Ook Marens eerdere boeken Lockdown, Black Friday, Escape Room 2.0 en een aantal andere thrillers vielen om die reden in de onderbouw in goede aarde. Dus wie na No Exit de smaak te pakken heeft, kan nog even door met Stoffels andere jeugdboeken. Die Engelse titels vind ik persoonlijk een beetje afbreuk doen aan de kwaliteit en de taligheid van de boeken. Maar na even navraag te hebben gedaan bij wat leerlingen begrijp ik de keuze wel, want unaniem werd me medegedeeld: ‘In het Engels klinkt het veel spannender.’

Dit delen:

Gerelateerd