Welkom thuis, chrononauten – Dirk Weber – Tip van Janneke

Wie het boek Welkom thuis, chrononauten bekijkt kan wel raden waar het over zal gaan. Het boek ademt de vormgeving van de jaren 50 en heeft wel iets weg van de destijds zeer populaire sciencefiction tijdschriften. ‘Chronos’ staat vanuit de Grieks mythologie voor de meetbare tijd, dus in het rijtje van astronauten en kosmonauten kon het bijna niet anders of chrononauten zijn reizigers in de ruimte en de tijd. Een omslag als deze had niet beter gekozen kunnen zijn, maar vereist wel wat algemene kennis om op aan te kunnen slaan.

Als 13-jarige heb ik zelf een tijd de ambitie gehad om een verhaal over tijdreizen te schrijven en ik schreef op die leeftijd schriften vol met theorieën over wormgaten en meeslepende geschiedsveranderingen die mogelijk werden gemaakt door kleine aanpassingen in het verleden. De tiener in mij veerde dan ook direct op toen ik in de Querido-catalogus een boek zag staan waarin schrijver Dirk Weber met deze thematiek aan de slag is gegaan.

Het verhaal speelt zich af in de jaren 50 en gaat over de talentvolle jonge tekenaar Barend, een weesjongen die in het leven voornamelijk op zichzelf is aangewezen. Op een dag wordt hij op zijn tekeningen aangesproken in het park en geronseld om voor een veilinghuis te komen werken. Voor hij een opleiding en contract krijgt aangeboden moet hij zijn bekwaamheid aantonen met een reeks wonderlijke opdrachten. Eenmaal aangenomen blijkt Barend niet voor zomaar een baan te hebben getekend. Hij wordt chrononaut; een tijdvaarder. Hij krijgt de opdracht om verdwenen kunstwerken van oude meesters in de tijd op te sporen en veilig te stellen voor de toekomst. Op het eerste gezicht lijkt dit een edelmoedige taak, maar op de achtergrond blijken andere belangen een grote rol te spelen.

Zoals elke weesjongen verlangt ook Barend naar zijn ouders en vindt verborgen in de tijd brokjes informatie over zijn vader en zijn moeder. Hoewel hem op het hart wordt gedrukt niets in het verleden te veranderen en daar zo kort mogelijk te verblijven, is de verleiding te groot om niet op zoek te gaan. Natuurlijk komt er ook nog een hartstochtelijke, maar niet uitvoerig beschreven, liefde voorbij terwijl ondertussen de logistiek van een aantal roofacties uit de doeken wordt gedaan.

Voor volwassenen die graag jeugdboeken lezen is Welkom thuis, chrononauten ongetwijfeld een gelaagde sensatie, maar bij de beoogde jongerendoelgroep is dat niet meteen een gelopen race. Enig doorzettingsvermogen is in het eerste deel van het boek wel nodig, want het verhaal komt traag op gang. Dirk wil duidelijk niet zomaar met een ongefundeerde verhaallijn over tijdreizen op de proppen komen -zoals zoveel boeken over dit thema wel doen-, maar wil een geloofwaardige wereld neerzetten. Dit heeft als gevolg dat er wel erg veel details worden opgevoerd die het verhaal in eerste instantie vertragen. Toch loont het wel de moeite om die eerste honderd pagina’s door te zetten, want eenmaal op stoom gekomen ontvouwt zich een vernuftige avonturenroman.

Zelf heb ik genoten van dit spannende verhaal, waarin kunstroof iets nobels krijgt en tijdreizen aannemelijk lijkt. Ik zal er dan ook hard mijn best voor doen om dit boek aan de man te brengen bij mijn leerlingen, al was het alleen al omdat schilderkunst in dit verhaal de vanzelfsprekende waardering krijgt die het in onze huidige samenleving -waarin kunst en cultuur steeds vaker een ondergeschoven kindje lijken te zijn- ook zou moeten hebben. Het ontzag en enthousiasme dat Barend overvalt werkt aanstekelijk, wanneer hij oude meesters uit diverse eeuwen van dichtbij mag aanschouwen tijdens hun schilderwerk. Ik schilder zelf ook graag en snap heel goed hoe waanzinnig het moet zijn om teken- en schilderles te krijgen van iconen uit een vorige eeuw.

Hoewel Dirk Weber al een aantal prijswinnende titels op zijn naam heeft staan, waren zijn boeken me niet eerder opgevallen. Welkom thuis, chrononauten was een goed begin en smaakt naar meer.

Dit delen:

Gerelateerd