Deze week geef ik voor het laatst les aan ‘mijn’ examenklassen. 4 Kader doet digitaal examen voor het vak Nederlands. Het examen bestaat uit een aantal teksten en filmpjes waar vragen over beantwoord moeten worden en een schrijfopdracht. We nemen nog eens kort door wat de leerlingen kunnen verwachten bij het examen en hoe ze zich daarop kunnen voorbereiden. Ik kondig alvast aan dat ik de laatste les zal trakteren op tompoezen. En ik vertel dat ik een rotsvast vertrouwen in iedereen heb.
Tag archief: Column
Trots – Heleen
Soms heb je even iets of iemand nodig om stil te staan bij alles waar je trots op mag zijn. Toen vrijdag een berichtje van jou, waarin je je trots op ons werk met me deelde, tegelijk met een shotje ijzer dat via een slangetje mijn lichaam binnenkwam gebeurde er iets… – Heleen Zoethout
Eikel – Heleen
Eigenlijk weet ik wel zeker dat je dit herkent: de vakantie zou bijna beginnen en ik was ervan overtuigd dat ik er extra van zou genieten als ik een paar dingen ‘nog even af zou ronden’. Natuurlijk had ik de laatste dagen vande week nog even vol gepland met gesprekken en andere belangrijke dingen. Daarnaast bleek ik privé ook nog te bestaan en had ik drie etentjes, waarvan twee met aansluitend een voorstelling gepland. Het leven kan maar geleefd worden. Het laatste gesprek leverde iets bijzonders op dat precies paste bij het begin van deze vakantie. – Heleen Zoethout
Strak kapsel – Heleen
Het is nooit saai bij ons op school. Je hoeft niet te denken dat je iets aan je uiterlijk kunt veranderen zonder daar opmerkingen over te krijgen. Dat denk ik dan dus ook maar niet. Vorige week was het mijn nieuwe kapsel dat voor wat vuurwerk zorgde. – Heleen Zoethout
Kerstgedachte – Heleen
Je herkent het vast, de goed gevulde periode vlak voor de kerstvakantie. Ik mocht me tijdens deze eindsprint bezighouden met Leerling-Ouder-Coach gesprekken, de toetsweek en het nakijken van de gemaakte toetsen, mondelinge tentamens van alle basis- en kaderexamenleerlingen, de kerstviering, het kerstgala. De kerstmarkt heb ik niet gered, toen had ik Corona… – Heleen Zoethout
De caviapartij – Heleen
Bij jullie op school werd gedebatteerd in de aanloop naar de verkiezingen, zag ik. Bij ons vond het debat, weliswaar wat ongestructureerd, vooral plaats in de klas. Op de dag dat iedereen van achttien jaar en ouder een stem uit mocht brengen, mochten ook de leerlingen uit onze bovenbouw naar het stembureau. De uitslag van de verkiezingen op school noemde een collega nog “puberaal gedrag” en “afzetten tegen…”, hij wist toen nog niet dat de uitslag op school niet eens zo erg afweek van de uitslag van de landelijke verkiezingen. – Heleen Zoethout
Luchten – Heleen
Het is herfst en ik stel me voor dat dat bij ons in het Noorden net een beetje heftiger is dan bij jullie. Wel denk ik dat bij jullie mooiere herfstbladeren zijn, om de simpele reden dat het bij ons best wel een kale boel is en de blaadjes die gevallen zijn met windkracht 7 weggewaaid zijn. Vervolgens vallen ze ten prooi aan de bladblazer van onze buurman. – Heleen Zoethout
‘Is het al bijna Paarse Vrijdag?’ – Heleen
Heel af en toe heb ik het weer eens. Als ik denk dat alles lekker loopt, word ik ingehaald door de werkelijkheid. De wereldverbeteraar in mij wordt geconfronteerd met de realiteit van de niet altijd tolerante toon van de populatie op onze school. – Heleen Zoethout
Hogedrukpanpoëzie, zeven lettergrepen – Heleen
Wij zijn ook begonnen en hoe! Dit schooljaar geef ik Nederlands in de bovenbouw en begeleid ik het leesuur in een eerste klas. Veel leerlingen ken ik amper of niet, een aantal een beetje. Ik heb eerst maar eens ingezet op kennismaken. Althans….
In mijn introductielessen zouden haiku’s geschreven worden. Op een creatieve manier hoopte ik de leerlingen in mijn nieuwe klassen een beetje beter te leren kennen. Ik dacht over hobby’s en vakanties te leren, maar kwam persoonlijke eigenschappen én mezelf tegen. – Heleen Zoethout
We zijn er (bijna) – Janneke
‘Wil je m’n Wakker Worden-afspeellijst? Die is precies een busreis lang,’ vroeg een leerling laatst, toen ik hem na 10 minuten gapen nog steeds niet had opgemerkt op de stoel tegenover me in de bus. Ik zag er blijkbaar verkreukeld uit. ‘Nou graag,’ grijnsde ik. ‘Alle kleine beetjes helpen.’ – Janneke Leerink
Hoe was het op school? 